Ακροηθείτε λλίο γυρό σας ...
Ακούετε τίποτε να βουίζει εκτός που τους ζίζιρους;
Έτυχέ σας να διά γυρούς που την τζιεφαλή μια μέλισσα, τζαι σεις να φοάστε τζαι να κουμουλλώννετε σαν να σας αρμάζει ο παπάς τζαι τζείνη να φακκά πα στα σιείλη σας να της ανοίξετε να μπει μέσα να δρισιστεί; Εν τζαι μέλισσα, εν μιρμιόνα (οι μέλισσες φοούνται τζαι τους παπάες τζαι τα σιείλη των πλασμάτων).
Eφούσκωσε καμμιά φορά η ρόα κανενός δαχτυλιού σας τζαι σεις να μεν αθθυμάστε ούτε να καήκατε πα στο σίδερο ούτε να σας εμπήκεν αγκάθα; Εν τζι' αθθυμάσαι πάντα την ώρα τζαι τον τόπο που σε τσίμπισε, χώννεται πάντα τζαμέ που στάζει δροσερόν νερόν. Τζ' αν δεν έσιει νερό, αρέσκει της να γλείφει τες κοκκόνες των κκερασιών τζ' όπου αλλού αλλού γυαλίζει ζάχαρις για φρέσκον γαίμα.
Κόμα γυρεύκει να βρει όνομα.
Υanı, που λαρούν τζι οι Τούρτζοι ποτζεί, να σκεφτεί μιαν ιστορία να σας πει έτσι για να σας προσγελάσει τζαι να δώκετε σημασία.
Αν ξέρετε καμιά ιστορία για μιρμιόνες, για αν ακούσετε κανένα να συναφέρνει τούν' τη λέξη, στείλε τε μου εμαιλ να χαρείτε στο mirmiona@yahoo.com. Αν εζιούσε κόμα ο παππούς μου ο Γρουσόστομος ήταν να ξέρει να μου τα πει ούλλα, πού ζουν οι μιρμιόνες τζαι ίντα διαφορά έχουν που τα μελίσσια τζαι τες μέλισσες, αν κάμνουσιν τζαι τούτες μέλι τζ' αν δεν κάμνουν (που εν νομίζω να κάμνουν διότι όπου το φρέσκο κρέας εννα τες έβρεις πάνω του να ακκάννουσιν και να τραβολοούν κομματούθκια ), ίνταν που τρων ούλλον τον τζαιρό τζαι γιατί κρούζουν τες γεναίτζες (εγιώ μόνο γεναίτζες ξέρω που τες εκρούσαν μιρμιόνες, εννά σας πω τζαι για τούτο).
Προειδοποιώ σας όμως. Η μιρμιόνα εν έσσιει καμιά σχέση με τους Μυρμιδόνες και τους Τρώες τζαι τους Ατρίδες τζαι τον Αγαμέμνωνα (για τον Μέμνων εν είμαι σίουηρη, αν θέλετε σας πω τζαι για τούτον, τότε που εκαθουνταν τζει πάν στην Μούττη του Ράχου, τζαι εγεννήσαν τζειν το τελευταίο το κοπελλούιν τους, τον Στελλάκη, επαρπάταν τζαι εσυντίχανε μόνος του τζαι επήραν τον να του φκάλουν το φόο του τζι' ακούστην τότε ότι ήταν που τες μιρμιόνες ).
Αύριο εν να σας πω μια δική μου ιστορία, άκκασε μιρμιόνα τη μάνα μου. Η θκια μου η Αθονίκη λαλεί εν που τότε που στάζει η γλώσσα της ψατζίν τζαι μένα τριβιλίζουνται μες τον νου μου ζούθκια.
Μιρμιόνα
Ακούετε τίποτε να βουίζει εκτός που τους ζίζιρους;
Έτυχέ σας να διά γυρούς που την τζιεφαλή μια μέλισσα, τζαι σεις να φοάστε τζαι να κουμουλλώννετε σαν να σας αρμάζει ο παπάς τζαι τζείνη να φακκά πα στα σιείλη σας να της ανοίξετε να μπει μέσα να δρισιστεί; Εν τζαι μέλισσα, εν μιρμιόνα (οι μέλισσες φοούνται τζαι τους παπάες τζαι τα σιείλη των πλασμάτων).
Eφούσκωσε καμμιά φορά η ρόα κανενός δαχτυλιού σας τζαι σεις να μεν αθθυμάστε ούτε να καήκατε πα στο σίδερο ούτε να σας εμπήκεν αγκάθα; Εν τζι' αθθυμάσαι πάντα την ώρα τζαι τον τόπο που σε τσίμπισε, χώννεται πάντα τζαμέ που στάζει δροσερόν νερόν. Τζ' αν δεν έσιει νερό, αρέσκει της να γλείφει τες κοκκόνες των κκερασιών τζ' όπου αλλού αλλού γυαλίζει ζάχαρις για φρέσκον γαίμα.
Κόμα γυρεύκει να βρει όνομα.
Υanı, που λαρούν τζι οι Τούρτζοι ποτζεί, να σκεφτεί μιαν ιστορία να σας πει έτσι για να σας προσγελάσει τζαι να δώκετε σημασία.
Αν ξέρετε καμιά ιστορία για μιρμιόνες, για αν ακούσετε κανένα να συναφέρνει τούν' τη λέξη, στείλε τε μου εμαιλ να χαρείτε στο mirmiona@yahoo.com. Αν εζιούσε κόμα ο παππούς μου ο Γρουσόστομος ήταν να ξέρει να μου τα πει ούλλα, πού ζουν οι μιρμιόνες τζαι ίντα διαφορά έχουν που τα μελίσσια τζαι τες μέλισσες, αν κάμνουσιν τζαι τούτες μέλι τζ' αν δεν κάμνουν (που εν νομίζω να κάμνουν διότι όπου το φρέσκο κρέας εννα τες έβρεις πάνω του να ακκάννουσιν και να τραβολοούν κομματούθκια ), ίνταν που τρων ούλλον τον τζαιρό τζαι γιατί κρούζουν τες γεναίτζες (εγιώ μόνο γεναίτζες ξέρω που τες εκρούσαν μιρμιόνες, εννά σας πω τζαι για τούτο).
Προειδοποιώ σας όμως. Η μιρμιόνα εν έσσιει καμιά σχέση με τους Μυρμιδόνες και τους Τρώες τζαι τους Ατρίδες τζαι τον Αγαμέμνωνα (για τον Μέμνων εν είμαι σίουηρη, αν θέλετε σας πω τζαι για τούτον, τότε που εκαθουνταν τζει πάν στην Μούττη του Ράχου, τζαι εγεννήσαν τζειν το τελευταίο το κοπελλούιν τους, τον Στελλάκη, επαρπάταν τζαι εσυντίχανε μόνος του τζαι επήραν τον να του φκάλουν το φόο του τζι' ακούστην τότε ότι ήταν που τες μιρμιόνες ).
Αύριο εν να σας πω μια δική μου ιστορία, άκκασε μιρμιόνα τη μάνα μου. Η θκια μου η Αθονίκη λαλεί εν που τότε που στάζει η γλώσσα της ψατζίν τζαι μένα τριβιλίζουνται μες τον νου μου ζούθκια.
Μιρμιόνα
